ұзын құйрықты

См. также в других словарях:

• ұзынқұйрық — зат. зоол. Қыран құстардың құйрығы ұзын бір түрі. Олардың арасында қара ләйлек, үлкен қарақаз, ұ з ы н қ ұ й р ы қ, жағалтай, ұлар, барылдақ, лысуха болатын (Марқакөл, 138) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ұзын — аяқ. синекд. Бұлан. Ұзын аяқты [сирақты] мал. Жылқы, сиыр, түйе малы. Пісбек байдың ұ з ы н а я қ т ы м а л ы н алдына салып, айдаған бойымен Алтай кетіпті (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 9, 237). Қысың бол, жазың бол, ұ з ы н с и р а қ т ы м а л д ы ң… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тараққұйрық — зат. зоол. Кеміргіштер тобына жататын, егінге зиянды, ұзын құйрық саршұнақ …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• егеуқұйрық — зат. зоол. Тұмсығы сүйір, құйрығы ұзын кеміргіш, ірі тышқан …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сиырқұйрық — зат. бот. Басы шашақты, жуан, әрі ұзын құрай …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қаба — құйрық. Қалың әрі ұзын құйрық. Бітісіне байланысты құйрық: келте құйрық, сояу құйрық, шұбалаң құйрық, қ а б а қ ұ й р ы қ, сымпыс құйрық, сыпсың құйрық, сыпыс құйрық, ит құйрық, шолақ құйрық деген атаулар қалыптасқан (Ж.Қоқанова, Түк және тері… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• мықи — I зат. зоол. Қырғиға өте ұқсас, бірақ қанаттары ұзын, құйрығы қысқалау алғыр құс. Лашын, тұйғын, тұнжыр, тынар, м ы қ и, ителгі, бәрпі, қырғи, құр, тұрымтай (І.Жансүгіров, Шығ., 164). М ы қ и д ы ң қырғидан бір айырмашылығы – қанаттарының ұзын,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• құлаш — құйрық. поэт. Құлаштай ұзын құйрық. Иранға қарай борт борт желген қыпшақтың тоқпақ жал, қ ұ л а ш қ ұ й р ы қ, ошақ табан сәйгүлік жүйріктері (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 145). Құлашты кеңге салды. Қарқындады, қарыштады. – Биылғы межеңді қалай… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қаптесер — зат. Ұзын құйрық кішкене үй тышқаны …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сарық — зат. Иттің сәрі, сідігі. зат. Салпаң (ұзын) құйрықты мәліш қой. зат. Сарбуын …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сарық — (Көкш.: Қ ту, Щуч.) ұзын құйрықты қой. Ағалар алып сатар біз бір с ар ы қ (Көкш., Қ ту). Қылшық жүнді қойдың әр қайсысынан 2,5 килограмнан, с а р ы қ т ы ң метісінен 3,5 кг жүн аламыз («Соц. ауыл», 1941, №2) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі